مکیدن انگشت در نوزادان یک رفتار طبیعی و غریزی است که به کمک کودک در تغذیه و آرامش و آمادگی برای زندگی کمک میکند. این عمل به عنوان یک بخش از توسعه جسمانی و عاطفی نوزاد در نظر گرفته میشود و به عنوان یک رفتار خودتنظیمی مهم برای او مطرح میشود.
علت انگشت مکیدن نوزادان
علت انگشت مکیدن در نوزادان به عوامل مختلفی برمیگردد و شاید ترکیبی از این عوامل در هر نوزاد وجود داشته باشد. در زیر علل متداول این رفتار در نوزادان را بررسی میکنیم:
- رفتار طبیعی و غریزی: مکیدن انگشت در نوزادان به عنوان یک رفتار طبیعی و غریزی شناخته میشود. این فعالیت به طور طبیعی در طول توسعه اولیه نوزادان اتفاق میافتد و به آنها احساس راحتی و آرامش میدهد.
- نیاز به تسکین: مکیدن انگشت به نوزادان کمک میکند تا از تنشها و استرسهای روزمره رها شوند. این عمل به عنوان یک وسیله تسکینی مهم برای آنها عمل میکند و آنها را در مواجهه با موقعیتهای ناراحتکننده یا تغییرات محیطی کمک میکند.
- توسعه حسی: در مراحل اولیه توسعه حسی نوزادان، مکیدن انگشت یک راه برای آزمایش و تحریک حواس تازهتری مثل لامسه، بو، و طعم است. این به کودک کمک میکند تا محیط اطراف خود را بشناسد.
- فعالیت خودتنظیمی: مکیدن انگشت به نوزادان کمک میکند تا از خودتنظیمی بهتری برخوردار شوند. این رفتار به آنها اجازه میدهد تا از روندهای خودی برای مدیریت استرس و نیازهای خودشان استفاده کنند.
- عوامل وراثتی: در برخی موارد، میتواند عوامل وراثتی نقش داشته باشند و به عنوان مثال، اگر یکی از والدین در کودکی خود این رفتار را داشته باشد، احتمالاً کودک نیز به مکیدن انگشت تمایل داشته باشد.
عوارض مکیدن انگشت در نوزادان
مکیدن انگشت در نوزادان ممکن است در موارد نادری به عوارضی برای دندانها و فکها منجر شود. این عوارض عمدتاً در صورتی اتفاق میافتند که مکیدن انگشت به صورت مداوم و شدید در طول مدت طولانی ادامه داشته باشد. در زیر به برخی از عوارض مکیدن انگشت در نوزادان اشاره میشود:
- اوربایت دندان: اوربایت دندان به وضعیتی اشاره دارد که دندانها به طور نادرست در جهت بسته شدن دهان قرار دارند. مکیدن انگشت به شدت میتواند به ازدیاد فشار روی دندانها و فکها منجر شود و به عوارضی مثل تغییر موقعیت دندانها و ایجاد اوربایت دندانی منجر گردد.
- تغییر شکل فک: مکیدن انگشت ممکن است به تغییر شکل فکها منجر شود. این امر معمولاً به دنبال فشار مداوم و نادرست از دندانها به وسیله انگشتها رخ میدهد و میتواند تاثیرات مخربی بر روی توسعه فکها و ساختار دهان داشته باشد.
- تغییر شکل دندانها: مکیدن انگشت ممکن است منجر به تغییر شکل و موقعیت دندانها شود. این تغییرات معمولاً به صورت تدریجی اتفاق میافتند و ممکن است به انحراف دندانی (مثل دندانهای به جلو برزنده یا دندانهای تراکمی) منجر شوند.
- انواع بیماریها: مکیدن انگشت به صورت مداوم ممکن است به برخی از بیماریهای دندانی منجر شود، از جمله دیس کرنپ (تخریب سطح دندان)، تراکم دندانی، تغییرات در لثهها و حتی عفونتهای دهانی.
چه زمانی مکیدن انگشت خطر آفرین است
معمولاً مکیدن انگشت در نوزادان به عنوان یک رفتار طبیعی و غریزی در مراحل ابتدایی توسعه آنها شناخته میشود و نگرانی زیادی ایجاد نمیکند. اغلب نوزادان این رفتار را در ماههای ابتدایی پس از تولد شروع میکنند و به طور طبیعی تا سن حدود ۲ تا ۳ سالگی ادامه میدهند.
اگر کودک همچنان انگشت خود را بعد از ۵ یا ۶ سالگی میمکد یا بعد از ۳ یا ۴ سالگی مکیدن انگشتهایش بسیار شدید و مداوم باشد، این میتواند نگرانیهایی ایجاد کند. در این صورت، میتواند علائم توسعه ایجاد مشکلات در زمینههایی مثل رشد دندانها و فکها، تکامل زبانی، و اجتماعی نشان دهد.
تازه باید توجه داشت که مکیدن انگشت به تنهایی نیاز به درمان ندارد. اگر نگرانیهای خاصی در مورد مکیدن انگشت کودکتان دارید، بهتر است با پزشک کودک یا متخصص توسعه کودک مشورت کنید تا مورد ارزیابی قرار گیرید و در صورت لزوم راهکارهای مناسبی اتخاذ شود. این متخصصان میتوانند تشخیص دهند که آیا مکیدن انگشت فقط یک رفتار طبیعی است یا به عوارض خاصی منجر شده است که نیاز به درمان دارد.
برای کسب اطلاعات در مورد نشانه های رنگ مدفوع نوزاد کلیک کنید
راه های جلوگیری از انشگت مکیدن در کودکان
جلوگیری از انگشت مکیدن کودکان ممکن است به عنوان یک چالش برای والدین باشد. اما با رویکردهای مناسب و پشتیبانی، میتوانید به کودکتان کمک کنید که از این عادت کنار بگذارد. در ادامه تعدادی از راهکارهای جلوگیری از انگشت مکیدن کودکان آمده است:
- توجه به علت مکیدن: ابتدا تلاش کنید علت انگشت مکیدن کودکتان را درک کنید. این ممکن است به عنوان یک وسیله برای تسکین یا کنترل استرس باشد. با گفتوگو با کودکتان و متوجه شدن از دلایل رفتار او، میتوانید به راهکارهای مناسب دست پیدا کنید.
- تشویق به روشهای جایگزین: به جای انگشت مکیدن، به کودکتان روشهای دیگری برای تسکین از جمله استفاده از دماغه یا حتی یک اسباب بازی محبوب تشویق کنید.
- تعهد و تشویق مثبت: وعده دادن به کودک برای ترک این عادت میتواند موثر باشد. مثلاً میتوانید با او یک تعهد بگیرید که اگر انگشت مکیدن را ترک کند، به او یک جایزه خاصی دهید.
- استفاده از تجهیزات کمکی: برای کودکتان میتوانید از تجهیزات کمکی مثل دستکشهای جلوگیری از مکیدن (به شکلها و طرحهای مختلف) استفاده کنید. این دستکشها میتوانند به کودک اجازه مکیدن انگشت را ندهند و در عین حال ظاهر جذابی داشته باشند.
- پشتیبانی و تحول زمانی: مهم است که به کودکتان زمان بدهید تا از این عادت کم کم دست بکشد. انتظار دهید که تغییرات تدریجی اتفاق بیفتد و نگرانیهای زیادی نداشته باشید.
- مشاوره حرفهای: در صورتی که مکیدن انگشت به شدت و بدون توانایی کنترل از کنترل والدین خارج شده و به عوارض جدی منجر شده باشد، بهتر است با مشاوره از یک دندانپزشک کودک یا متخصص توسعه کودک مشورت کنید. این تخصصیترین متخصصان میتوانند به شما راهنماییهای دقیقتری در مورد مدیریت این مسئله دهند.
جلوگیری از انگشت مکیدن با بریس
استفاده از بریسها به عنوان راهی برای جلوگیری از انگشت مکیدن کودکان میتواند موثر باشد. بریسها در انواع مختلفی طراحی شدهاند و به نوعی کمک میکنند کودک از انگشت مکیدن دست کند. در ادامه به برخی از انواع بریسها و نکات مرتبط با آنها اشاره میشود:
- بریسهای معمولی: این نوع بریسها به عنوان یک راه برای تسکین کودک و جلوگیری از انگشت مکیدن استفاده میشوند. آنها دارای شکلها و طرحهای مختلفی هستند تا به مورد علاقه کودک بپیوندند. انتخاب بریسی با طراحی جذاب و محبوب برای کودک میتواند موثر باشد.
- بریسهای ارتودنسی: این نوع بریسها به صورت خاص برای پشتیبانی از سلامت دندانها و فکهای کودکان طراحی شدهاند. آنها دارای شکل مخصوصی هستند که به تنظیم صحیح دندانها و جلوگیری از ایجاد اوربایت دندانی کمک میکند.
- بریسهای انتقالی: این نوع بریسها به کودکانی که از شیر مادری به بطری یا انواع غذاهای معمولی منتقل میشوند کمک میکنند. آنها دارای دهانههای بزرگتر و شکلهایی هستند که به کودک اجازه میدهند تا غذاهای جامد را مکیده و مصرف کنند.
- بریسهای سیلیکونی: بریسهای سیلیکونی نرم و مقاوم هستند و معمولاً به عنوان گزینهای مناسب برای کودکان معرفی میشوند. آنها معمولاً ضد حساسیت و بدون بیرنگ هستند.
- بریسهای لاتکسی: این نوع بریسها از لاتکس تهیه میشوند و نرمتر از بریسهای سیلیکونی هستند. با این حال، ممکن است حساسیتهای پوستی در برخی از کودکان را ایجاد کنند.
- نکات مهم:
- بریسها را باید به صورت متناوب استفاده کنید و کودک را ترغیب به استفاده مکرر کنید.
- تعویض بریسها به موقع و به طور منظم ضروری است.
- از بریسها به عنوان جایگزین مناسب برای انگشت مکیدن استفاده کنید و کودک را تشویق کنید تا به تدریج از انگشت مکیدن دست بکشد.
- در مواقع خاصی مثل زمان خواب یا زمانهای استراحت کودک میتواند از بریس استفاده کند.
- همواره نیاز به نظارت بر بریسها و کودکان دارید تا از مسائل ایمنی اطمینان حاصل کنید.